Χρήστος Δημητριάδης, εικαστικός.

Χωρίς τίτλο, Κάρβουνο σε χαρτί, 70χ100cm

Ο 23χρονος δημιουργός, γεννήθηκε και ζει στη Φλώρινα. Φοιτητής, στο τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της πόλης του, έχει συμμετάσχει στην έκθεση με τίτλο «ο κήπος με τις αυταπάτες», όπου γινόταν μία σύζευξη της εικαστικής τέχνης με το συγκεκριμένο επίκαιρο έργο που υπογράφει ο ποιητής Οδυσσέας Ελύτης. Αυτόν το Σεπτέμβρη, μας συστήνεται μέσα από το 12^ο Πεδίο Δράσης Κόδρα και την έκθεση What We Want, στα πλαίσια του KodraFresh. Ο ίδιος δεν δίνει τίτλο στο έργο του, παρά μας ενημερώνει ότι έχει να κάνει τις εξαρτήσεις και τις εμμονές.

Με την τέχνη ξεκίνησα γιατί ήθελα να βγάλω πράγματα από μέσα μου. Για μένα ήταν μία διαδικασία να αρχίσω να εκφράζω σιγά σιγά τα συναισθήματα μου, να μην τα κρύβω μέσα μου. Με γαληνεύει αυτό. Ίσως με βολεύει αυτός ο τρόπος να εκφραστώ. 

Η έμπνευση με επισκέπτεται τις στιγμές που βρίσκομαι μόνος, με τον εαυτό μου. Είναι μοναχική διαδικασία, δεν μπορώ να ζωγραφίσω μαζί με άλλους. Αυτή η μοναξιά καμιά φορά, είναι γόνιμη.

Για μένα η τέχνη είναι και πολυτέλεια και ανάγκη. Αν δεν υπάρξει επαγγελματική καταξίωση μέσα απ της σωστές ευκαιρίες και δεν μπορείς να ζήσεις μέσα από την τέχνη, μπορεί να θεωρηθεί πολυτέλεια.

Μ' αρέσει η επαφή και η γραμμή που αφήνει το κάρβουνο. Είναι το αγαπημένο μου υλικό.

"What We Want" για μένα σημαίνει Έμπνευση, Φαντασία και Αποδοχή.

Είμαι χαρούμενος που μου δίνεται η ευκαιρία να δείξω ένα μέρος της δουλειάς μου μέσα από το «Πεδίο.  Ελπίζω να μπορέσω να βάλω τον θεατή σε μια εγρήγορση, μια αφύπνιση.

Αν μπορούσα θα καλούσα στο φετινό «Κόδρα» τον βρετανό ζωγράφο Ντέιβιντ Χόκνεϊ.

Το μότο που προτιμώ λέει: ''Μην φοβάσαι όταν αναπτύσσεσαι αργά. Να φοβάσαι όταν στέκεσαι ακίνητος."

                                                                           

                                                                                        Επιμέλεια: Νέλη Σταθακίδου