Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

Ειρήνη Μπαχλιτζανάκη, εικαστικός



Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε Ιστορία της Τέχνης στο University College  London (UCL), και Καλές Τέχνες στο Chelsea College of Art and Design London. Το Μάιο του 2011 παρουσίασε το πρώτο της ατομικό project στο Λονδίνο και το Μάρτιο του 2012 πραγματοποίησε την πρώτη της προσωπική επιμέλεια στην Αθήνα. Στο Πεδίο Δράσης Κόδρα συμμετέχει στην έκθεση What We Want - Κόδρα Fresh με τα έργο «Windows» και «Untitled (pallet #1)».
Με τα εικαστικά άρχισα να ασχολούμαι, όταν ένιωσα ότι μου έλειπε αυτό το πρακτικό κομμάτι της δημιουργίας. Το να δουλεύω  η ίδια σαν εικαστικός δημιουργός ήταν κάτι που με ιντρίγκαρε. Το είδα σαν πρόκληση και ήθελα να δω αν μπορούσα να το κάνω. Στην πορεία αυτό το πράγμα γίνεται τρόπος ζωής. 
Οι παρούσες συνθήκες σίγουρα επηρεάζουν και την καθημερινότητά μου, και  τη δουλειά μου και το έργο μου - όπως όλοι νομίζω, προσαρμόζομαι στα  σημερινά δεδομένα.  Έχοντας αποφοιτήσει πρόσφατα όμως δεν έχω δουλέψει σαν εικαστικός υπό πολύ διαφορετικές συνθήκες - τουλάχιστον όχι, έξω από το πλαίσιο ενός ιδρύματος και ενός τέτοιου τρόπου σκέψης - οπότε δεν μπορώ να πω με σιγουριά σε τι βαθμό θα ήταν διαφορετική η δουλειά μου κάτω από άλλες συνθήκες. 
Το αγαπημένο μου υλικό στην παρούσα φάση είναι το ξύλο -  μάλλον γιατί το έχω δουλέψει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο τον τελευταίο καιρό κι έχω αποκτήσει μια διαφορετική σχέση μ' αυτό, το "καταλαβαίνω" καλύτερα. 
Τα έργα που παρουσιάζονται - δύο  έργα που προϋπήρχαν και μια εγκατάσταση στο χώρο του Διοικητηρίου - ασχολούνται με την οικειοποίηση παραδοσιακών μορφών (μη-καλλιτεχνικής) παραγωγής σαν μια σύγχρονη καλλιτεχνική στρατηγική. Έτσι θέτουν ερωτήματα πάνω στο ρόλο και τη θέση της δεξιοτεχνίας και της εργασίας στην τέχνη, στη σχέση της με άλλες μορφές παραγωγικής και μη παραγωγικής εργασίας, αλλά και στη φύση του ίδιου του έργου τέχνης. 
Είμαι πολύ χαρούμενη που μου δόθηκε η ευκαιρία να πάρω μέρος στο φετινό Κόδρα. Είναι πολύ σημαντικό να εμπλέκεσαι σε πράγματα που θεωρείς πραγματικά αξιόλογα.  Είναι ακόμα μια ευκαιρία να γνωρίσεις και να έρθεις σε επαφή με ανθρώπους - και δεν αναφέρομαι μόνο στους καλλιτέχνες, αλλά σε όλους όσους εμπλέκονται στην παραγωγή μιας τέτοιας διοργάνωσης -  να συζητήσεις, να ανταλλάξεις απόψεις, να δεις πώς δουλεύουν, να μάθεις για τη δουλειά τους και να ακούσεις τη γνώμη τους και για τη δική σου.  




 Windows #2, 2010, Ειρήνη Μπαχλιτζανάκη, Παλιό παράθυρο, ξύλο, γυαλί και ράφια από mdf, 138 x 98 x 30 εκ.



Επιμέλεια: Μαριάννα Ταμπάκη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου